goście festiwalu

Prozaik, eseista, historyk i krytyk literatury, profesor zwyczajny na Uniwersytecie Gdańskim. W latach 1980-tych był członkiem zespołu redakcyjnego serii „Transgresje” (Tom Dzieci, wydany pod redakcją Marii Janion i Stefana Chwina, 1988). Do jego najważniejszych publikacji krytycznych i literaturoznawczych należą: Bez autorytetu (wspólnie ze Stanisławem Rośkiem, 1981), Romantyczna przestrzeń wyobraźni (1988), Literatura i zdrada (1993), Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni (2010), Samobójstwo i „grzech istnienia (2013), Miłosz. Interpretacje i świadectwa ( 2012), Miłosz. Gdańsk i okolice. Relacje. Dokumenty. Głosy. (2013). Opublikował też Mickiewiczowskiego Konrada Wallenroda we własnym opracowaniu historycznoliterackim w serii Biblioteka Narodowa (1993). Jako powieściopisarz zadebiutował pod pseudonimem Max Lars powieściami fantastycznymi Ludzie-skorpiony (1984) oraz Człowiek-Litera (1989) (obie z ilustracjami autora).

Wydał następujące książki: autobiograficzny esej o Gdańsku lat pięćdziesiątych Krótka historia pewnego żartu (1991), powieść Hanemann (1995),przetłumaczoną na kilkanaście języków, za którą w 1995 roku otrzymał m.in. Paszport Polityki), powieść Esther (1999), zbiór „historii alternatywnych” Wspólna kąpiel (2001, wspólnie z Krystyną Lars), powieści: Złoty pelikan (2002), Żona prezydenta (2005), Dolina Radości (2006), Panna Ferbelin (2011). Opublikował również: Kartki z dziennika (2004) i Dziennik dla dorosłych. W 2015 wydał w Niemczech Ein Deutsches Tagebuch. W roku 2016 Srebrzysko. Powieść dla dorosłych.

Stefan Chwin jest laureatem wielu nagród, zarówno za twórczość naukową (m. in. Nagroda Naukowa im. Heweliusza, indywidualna Nagroda Ministra Edukacji), jak i literacką (m. in. jedno z najważniejszych m.in. niemieckich wyróżnień literackich, nagroda im. Andreasa Gryphiusa (1999) oraz nagroda im. Ericha Brosta (1997), a także kilkunastu prestiżowych wyróżnień krajowych (Nagroda PEN Clubu, Nagroda im. Samuela Bogumiła Linde, Nagroda Splendor Gedanensis).

Książki, artykuły i eseje Stefana Chwina ukazywały się w Niemczech, Austrii, Anglii, Irlandii, Włoszech, Czechach, Danii, Francji, Szwecji, Słowenii, Serbii, na Ukrainie, Litwie, Węgrzech, w Rumunii, Słowacji, Słowenii, Hiszpanii, Japonii, Szwajcarii, w Rosji, Meksyku, Kanadzie i w USA. Stefan Chwin jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (Societas Scientiarum Gedanensis) oraz PEN-Clubu. W latach 2007 – 2014 był członkiem Rady Języka Polskiego przy prezydium Polskiej Akademii Nauk.

fot. Krystyna Chwin